Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης
Επιχειρησιακό Πρόγραμμα
Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης
Ενέργεια 1.2γ: "Ανάπτυξη λυκειακής βαθμίδας"
Έργο 1.2γ(2): "Ανάπτυξη και διάδοση νέων μεθόδων αξιολόγησης των μαθητών στο Λύκειο"
Υποέργο:"Ενημέρωση και διάχυση"

Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ, Β΄ ΚΠΣ.

Η έρευνα υλοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 1999.
Σκοπός της ήταν η συλλογή  στοιχείων για τους τρόπους αξιολόγησης των μαθητών στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Γερμανίας και η διερεύνηση των εμπειριών σχετικά με τις δυσκολίες που πιθανόν προέκυπταν από την εφαρμογή τους.  Η αξιοποίηση αυτών των στοιχείων θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στην προσπάθεια εφαρμογής εναλλακτικών τρόπων αξιολόγησης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και συγκεκριμένα στο σύστημα αξιολόγησης των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου που είχε πρόσφατα τότε εισαχθεί στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας. 

Για την υλοποίησή της πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις σε σχολεία της Βεστφαλίας–Ρηνανίας και της Βάδης-Βυρτεμβέργης και έγιναν συναντήσεις με αντιπροσώπους των τοπικών υπουργείων Παιδείας, υπεύθυνους συμβούλους σπουδών για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και με αντιπροσώπους της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών και Επιστημόνων (GEW) της Ομοσπονδιακής Γερμανίας στο Ντύσελντορφ και τη Στουτγκάρδη.

Η συλλογή του υλικού (των πληροφοριών) έγινε από έντυπο υλικό και από μαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις με τους κατά τόπους αντιπροσώπους των αρμόδιων εκπαιδευτικών φορέων. Η προσοχή εστιάστηκε στην κατανόηση της φιλοσοφίας και τον προσδιορισμό βασικών χαρακτηριστικών του αξιολογικού συστήματος που εφαρμοζόταν, όπως και στις δυσκολίες συγκρισιμότητας που ενδεχομένως προέκυπταν ανάμεσα στα απολυτήρια και στους τίτλους σπουδών των διαφόρων ομόσπονδων χωρών.
Συγκεκριμένα από το υλικό που συγκεντρώθηκε επισημάνθηκαν στοιχεία σχετικά με:

• το ρόλο του εκπαιδευτικού,
• τη διασφάλιση της ποιότητας σπουδών,
• την προσαρμογή των διδακτικών στόχων στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες,
• την ισοτιμία των απολυτηρίων,
• την υποχρέωση της πολιτείας για παροχή ίσων ευκαιριών στους μαθητές,
• τους τρόπους – μεθόδους αξιολόγησης και
• την αξιοπιστία του συστήματος αξιολόγησης.

Από τη μελέτη και αξιολόγηση των στοιχείων φάνηκε ότι ο εκπαιδευτικός είναι το θεμέλιο του εκπαιδευτικού συστήματος. Η κρίση του κατά την αξιολόγηση των μαθητών γενικώς δεν αμφισβητείται. Οι μαθητές τόσο στη Ρηνανία-Βεστφαλία  όσο και στη Βάδη – Βυρτεμβέργη αξιολογούνται κυρίως (κατά τα 2/3) από τις προφορικές τους επιδόσεις. Δεν προβάλλεται από την κοινωνία η απαίτηση για ένα «πιο αντικειμενικό» σύστημα αξιολόγησης.
Γίνεται συνεχής προσπάθεια για προσαρμογή των διδακτικών σκοπών, του περιεχομένου σπουδών και του συστήματος αξιολόγησης στις νέες κοινωνικές απαιτήσεις. Ανασταλτικός παράγοντας αποδεικνύονται εκπαιδευτικοί μεγάλης συνήθως ηλικίας που δύσκολα υιοθετούν τις νέες προτάσεις.
Αυξάνονται οι απαιτήσεις για την ανάπτυξη και άσκηση κριτικών και μαθησιακών ικανοτήτων και δίνεται μεγάλη σημασία κυρίως στη διαχείριση και κατά δεύτερο λόγο στην απόκτηση γνώσεων. Ανάλογα προσαρμόζεται και το σύστημα αξιολόγησης των μαθητών. 

Στη σύντομη αναφορά που υποβλήθηκε στο Κ.Ε.Ε. στις 28-04-1999 περιέχονται βασικά στοιχεία για την οργάνωση και λειτουργία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις προαναφερόμενες ομόσπονδες χώρες, αναλυτικοί πίνακες με το ισχύον ανά χώρα ωρολόγιο  πρόγραμμα και στοιχεία για τους τρόπους αξιολόγησης.